برخی از مهم‌ترین چالش‌هایی که پیش‌روی پیشرفت والیبال بانوان ایران قرار دارند، به شرح زیر است:

  1. محدودیت‌های زیرساختی و امکانات (قابل بهبود در میان‌مدت)

    • با سرمایه‌گذاری دولت و بخش خصوصی در ساخت سالن‌های استاندارد و تجهیز مراکز ورزشی، این مشکل به‌طور قابل توجهی قابل حل است.
    • راه‌اندازی آکادمی‌های والیبال و بهره‌برداری بهینه از منابع موجود می‌تواند در بهبود زیرساخت‌ها نقشی مؤثر ایفا کند.
  2. کمبود حمایت مالی و اسپانسرینگ (قابل حل در میان‌مدت)

    • جذب سرمایه‌گذاری از طریق تبلیغات و پخش تلویزیونی مسابقات می‌تواند به توسعه والیبال بانوان کمک شایانی کند.
    • تشویق شرکت‌های داخلی به حمایت مالی از ورزش بانوان از طریق سیاست‌های حمایتی و تشویقی، راهکاری عملی است.
  3. عدم حضور در مسابقات بین‌المللی کافی (قابل حل در میان‌مدت)

    • فدراسیون والیبال می‌تواند با تعاملات بیشتر با کنفدراسیون والیبال آسیا و فدراسیون جهانی، زمینه حضور تیم ملی در رقابت‌های بین‌المللی را فراهم سازد.
    • برگزاری مسابقات دوستانه با تیم‌های خارجی، به‌عنوان راهکاری کم‌هزینه، می‌تواند به ارتقاء سطح فنی تیم‌ها کمک کند.
  4. محدودیت‌های اجتماعی و فرهنگی (قابل حل با زمان بیشتر)

    • با افزایش آگاهی عمومی و تغییر تدریجی نگرش‌ها نسبت به ورزش بانوان، این محدودیت‌ها به‌مرور کاهش می‌یابند.
    • پخش مسابقات والیبال بانوان از طریق رسانه‌ها و توجه به آن می‌تواند به تقویت جایگاه این ورزش در جامعه و فرهنگ عمومی کمک کند.
  5. کمبود مربیان و کادر فنی حرفه‌ای (قابل حل در کوتاه‌مدت)

    • آموزش مربیان داخلی و استفاده از تجربیات مربیان خارجی از طریق برگزاری دوره‌های آموزشی می‌تواند سطح فنی والیبال بانوان را ارتقا دهد.
    • جذب مربیان باتجربه ایرانی که در خارج از کشور فعالیت می‌کنند، به‌عنوان راهکاری کم‌هزینه می‌تواند تأثیرگذار باشد.
  6. ضعف در استعدادیابی و پرورش بازیکنان جوان (قابل حل در بلندمدت)

    • گسترش والیبال در مدارس و برگزاری لیگ‌های پایه‌ای می‌تواند به کشف و پرورش استعدادهای جدید کمک کند.
    • سرمایه‌گذاری در آموزش بازیکنان جوان و ایجاد لیگ‌های منظم از سنین پایین، می‌تواند تضمینی برای آینده این رشته ورزشی باشد.

رفع موانع موجود در والیبال بانوان ایران نیازمند برنامه‌ریزی جامع و همکاری گسترده از سوی نهادهای ورزشی، اقتصادی و فرهنگی است. با در نظر گرفتن شرایط اقتصادی، فرهنگی و فنی کشور، برخی از این مشکلات در کوتاه‌مدت قابل حل نیستند، اما در میان‌مدت و بلندمدت می‌توان گام‌هایی مؤثر در جهت رفع آنها برداشت.